Daar zaten we bij een prospect aan tafel. De agenda van die vrijdag leeg gemaakt voor een meeting op locatie. Snel schakelen, daar houden wij van. Knikkend hoofd, lachend gezicht. Tevreden met onze pitch en zeker, hij beloofde vol enthousiasme onze expertise in te zetten. Het enige dat nog ontbrak was de handtekening onder ons voorstel.
Communiceren maar!
Een lange periode van radiostilte volgde, tot we een aantal maanden later werden gebeld. Voor bedrijf X was het moment van communiceren aangebroken; het nieuws mocht eindelijk naar buiten. Een summiere tekst kwam onze kant op met het verzoek dit ‘persbericht’ bij de juiste media onder de aandacht te brengen.
Verbaasd waren we op z’n zachtst gezegd. De tekst miste wat ons betreft de juiste vorm en inhoud die het voor redacties juist interessant maken om te publiceren. We belden en gaven advies: laat ons de tekst herschrijven en kies voor een andere insteek. De opdrachtgever besloot anders. Zoals we al verwachtten was de media-oogst bedroevend: een drietal publicaties.
Geleerde les?
Advies aan een klant of opdrachtgever betekent niet altijd dat hij het ook opvolgt, hoe overtuigd wij er zelf ook van waren (en zijn) dat het nieuws relevanter en sterker kon. Ook vanwege een klinkende naam in dit persbericht.
Misschien hadden we, achteraf bekeken, niet moeten verzenden. Simpelweg omdat we als PR-professionals het verschil hadden kunnen maken, en dat weten we.
Het schrijven van een goed persbericht is namelijk geen appeltje-eitje en meerdere factoren bepalen het succes ervan. Heb je interessant nieuws te melden? Vertrouw op de experts en kies de juiste verpakking.